شهادت امام حسن (ع)

 این قول مشهور می باشد و از دو جهت حائز اهمیت است؛

جهت اول: از جهت قائلین به آن، در کم و کیف

از جهت کیفیت؛ در لسان روایات به روز دقیق شهادت امام (ع) اشاره شده است و این خود نشان از ترجیح این قول نسبت به اقوال دیگر است به گونه‌ای که در روایات به روز پنجشنبه اشاره شده است.

از جهت کمیت تعداد قائلین این قول، از قائلین دو قول مذکور بیشتر است.

جهت دوم: سیره علما

سیره علمی علماء و متشرعه و سنت عملی آنها این گونه بوده است که حضرات در روز هفتم ماه صفر، در کلیه بلاد شیعه اقامه‌ عزا می نمودند. خصوصا این سنت در نجف اشرف و حوزه علمیه قم پس از ورود آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری به قم و تاسیس حوزه، دستور به تعطیلی بازار، حوزه علمیه و اقامة عزا نمودند؛ پس از ایشان تحفظ این سنت سیره‌ بزرگانی همچون آیات عظام بروجردی و گلپایگانی (که هر کدام در زمان خود مسئولیت حوزه را به عهده داشته‌اند) بوده است.